Gmina Brody leży w północnej części województwa świętokrzyskiego na styku Gór Świętokrzyskich i Przedgórza Iłżeckiego. Tereny dzisiejszej gminy, podobnie jak pozostałe położone w dolinie rzeki Kamiennej, rozwijały się czerpiąc energię z rzeki.

Kościół parafialny w Krynkach

Świątynię pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny wzniesiono w 1727 roku, lecz co najmniej od stu lat wcześniej, na tym samym miejscu stała drewniana kaplica z łaskami słynącym obrazem Matki Bożej. Kościól ma charakter barokowy, nawa jest trójprzęsłowa z dwiema kaplicami w transepcie. W kaplicy północnej znajduje się omawiany obraz Matki Bożej - prawdopodobnie z XVI w. Główne wejście w trójdzielnej fasadzie ozdabia profilowany portal. Dach z więźbą trójstorczykową zwieńczony jest barokową wieżyczką na sygnaturkę. Przed kościołem stoi modrzewiowa, gontem kryta brama i dwie dzwonnice o charakterze barokowym z 1779r. Ciesielka jest oryginalna, a niektóre elementy pochodzą z pierwotnego, XIV-wiecznego kościoła. Mieści się tu dzwon z 1581r.. Bramę ozdabiają rzeźbione w drewnie ornamenty. Naprzeciwko dzwonnicy a zarazem bramy wejściowej, znajduje się figura św. Stanisława biskupa. Według niektórych podań może pochodzić ona z II połowy. XVI w. Zabytkowy kościół wraz z dzwonnicą, figurą św. Stanisława biskupa, i otaczającymi go wiekowymi dębami i jesionami stanowi ciekawy element krajobrazowy. Warto przespacerować się alejkami starej części cmentarza parafialnego, by obejrzeć oryginalne nagrobki z I połowy. XIX w.. Na murach okalających kościół utworzono Mur Pamięci z licznym tablicami upamiętniającymi ważne osoby i wydarzenia z lokalnej hisorii.

Kamienna tama wodna w Brodach

Wybudowana w 1840r. w stylu klasycystycznym. Zachowała się w świetnym stanie architektonicznym. Upust służył niegdyś spiętrzaniu wód Kamiennej, które napędzały urządzenia walcowni i pudlingarni w Brodach. Ten zakład hutniczy stanowił ważne ogniwo w kombinacie metalurgicznym, którego twórcą był St. Staszic. Wyjątkowe w tej budowli są kamienne, estetycznie wykończone sklepienia arkad, ponieważ na ogół nad jazem budowano drewniany pomost. Dziś zamiast glonów pokrywających kamień poniżej lustra wody w szczelinach pionowych ścian, bujnie rośnie paproć - zanokcica murowa, ponieważ upust nie pełni już swojej funkcji technicznej. Przelew jest dobrze znaną „wizytówką” gminy i umieszczony został w jej herbie.

Budynek klasycystyczny z 1840r.

Dawna siedziba administracji brodzkich zakładów hutniczych. W jego odrestaurowanych wnętrzach mieszczą się siedziby stowarzyszeń oraz Izby Tradycji i Dziedzictwa Kulturowego w Brodach. Budynek znany jest z tego, że wiosną 1864 roku ukrywał się w nim jeden z najsłynniejszych dowódców Powstania Styczniowego, pułkownik Karol Kalita „Rębajło”. We względu na swoją przeszłość posiada dużą wartość historyczną oraz wysoką wartość w skali lokalnej.

Budynek młyna motorowego, później elektrycznego w Stykowie

Młyn znajduje się na skrzyżowaniu ulic Słonecznej i Młynarskiej. Przed budynkiem zlokalizowany jest duży plac, na którym niegdyś ustawiały się kolejki. Zabytek techniki związany wyłącznie z rolnictwem. Głównym kryterium na wybór miejsca dla młyna było zaplecze rolne i związane z tym zapotrzebowanie na usługi przemysłowe. Młyn w Stykowie otoczony jest łąkami, gdzie niegdyś życie toczyło się wokół upraw. Jeszcze kilka lat temu był jednym z nielicznych w województwie świętokrzyskim drewnianym młynem, który mielił zboże małych, indywidualnych klientów. Budynek wznosi się na kamiennej podmurówce, natomiast dwukondygnacyjna struktura zbudowana została z drewna. Wejście główne znajduje się od strony placu, na który wychodzą również po dwa okna na każdej kondygnacji. Młyn w Stykowie jeszcze kilka lat temu cieszył się popularnością wśród okolicznych mieszkańców i dla nich funkcjonował. Niestety obecnie z roku na rok staje się coraz bardziej zapomniany. Mechanizmy młyna pozostają sprawne do dnia dzisiejszego.

Skały w Krynkach

Rezerwat „ Skały w Krynkach” to chroniony fragment lasu na stoku Doliny Kamiennej w pobliżu Zalewu w Brodach, na południe od miejscowości Krynki Małe. Ochrona tego obszaru ma na celu zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych, monumentalnych bloków piaskowca dolnotriasowego. Niektóre skały są podobne do okapów, ambon czy wielkiego grzyba. Osady te powstały na dnie rzeki, natomiast niedaleko od rezerwatu w Krynkach znajduje się odsłonięcie skał powstałych w podobnym okresie, lecz w środowisku morskim. W granicach rezerwatu mieści się także głęboki wąwóz z pionowymi, wysokimi ścianami skalnymi (do10 m) porastające skały takie, jak: paprotka zwyczajna, rojnik pospolity.

Skały w Rudzie

Skały w Rudzie położone są na malowniczym stoku nad Zalewem w Brodach. Występują tam niezliczone większe i mniejsze bloki skał, zbudowane z piaskowców dolnotriasowych. Najciekawsze z nich są pomnikami przyrody np. monolityczna baszta o wysokich, pionowych ścianach oraz pobliskie, ośmiometrowe urwisko z półką skalną o długości 20 metrów i niższą u podstawy. Każda skała jest tu niepowtarzalna, może zachwycić swoim kształtem, drobną rzeźbą powierzchni, różnorodnością kolorów i porastającą florą. Niektóre bloki zbyt głęboko podcięte u podstawy przez procesy wietrzenia przewróciły się tworząc ciekawe układy przestrzenne. Kamienne podłoże stanowi tu dobre siedlisko dla wielu gatunków porostów i mchów. Występuje tu licznie, w załomach ścian skalnych-paprotka zwyczajna. Na ziemi rozciągają się kobierce konwalii majowej i kokoryczki wonnej. Ciekawe formy przyjmują drzewa rosnące na skałach np. brzoza z korzenia, której wyrastają cztery pnie, czy barokowo poskręcane sosny. Warto zobaczyć także dużą skałę z rosnącymi na niej dwoma dębami próbującymi jakby rozsadzić ją na dwie części.

Skały pod Adamowem

Rezerwat “Skały pod Adamowem” obejmuje wychodnie piaskowców dolnojurajskich występujące na stoku Doliny strumyka Ruśnia. Długotrwałe procesy wietrzenia nadały im kształt ambon, głęboko podciętych okapów i grzybów skalnych. W ścianach o wysokości do 6 m utworzyły się płaskie zagłębienia i wystające gzymsy, które odzwierciedlają łowicowy układ piaskowców. Liczne są drobne wyrzeźbienia powierzchni skał w postaci głębokich owalnych wgłębień przedzielonych koronkowymi żeberkami. Warto zwrócić uwagę na rośliny porastające skały, takie jak paprotka zwyczajna, zanokcica skalna, rojnik pospolity. Mikroklimat powierzchni sprzyja także licznym porostom i mchom. Ciekawy jest drzewostan rosnący na północ od ciągu skał. Chociaż od dawna prowadzona była tu gospodarka leśna, to malownicze położenie oraz sentyment do tego miejsca leśników sprawiły, że zachował się ponad stuletni bór sosnowo-dębowy z udziałem brzozy. To charakterystyczne dla lasów Iłżeckich zbiorowisko roślinne, niewiele zmienia się wskutek działalności człowieka. Warto zwrócić także uwagę na dwa drzewa- dąb i sosnę, które wyrastając nad skałami, bardzo blisko siebie i niejako ”obejmując się” nawzajem, stały się inspiracją do powstania, krążącej wśród mieszkańców legendy.

Rezerwat Rosochacz

Rezerwat “Rosochacz” położony jest koło miejscowości Lubienia, na skraju lasu, przy drodze Starachowice - Lubienia. Rosnące przy trasie pomnikowe drzewa tworzą jakby bramę wejściową do rezerwatu. Obejmuje on lasy obszaru źródliskowego rzeczki Świętojanki. Z powodu swej niedostępności, ten bagnisty obszar lasu, stanowi enklawę cennej flory i fauny Lasów Iłżeckich. Biegnie tędy około dwukilometrowa ścieżka dydaktyczna, na której z pomostów zbudowanych nad torfowiskami możemy poznawać ciekawe i chronione gatunki roślin. Rośnie tu m. in. wawrzynek wilczełyko, cis, rosiczka okrągłolistna, widłak jałowcowaty, widłak wroniec, lilia złotogłów, podkolan biały, starzec Fuchsa. W rezerwacie jesteśmy świadkami powolnej ekspansji gatunków drzewiastych ( jodła, sosna, olsza, grab) na teren bagnisty, co jest dużym walorem dydaktycznym tego miejsca. Wędrując po najbardziej niedostępnych partiach lasu można usłyszeć głos jastrzębia gołębiarza krążącego w pobliżu gniazda. Zatrzymuje się tu na odpoczynek także sokół wędrowny. Miejsce gniazdowania ma tu rzadki bocian czarny, który na śródleśnych torfowiskach znajduje obfitość pokarmu. Dobre położenie komunikacyjne oraz bogactwo przyrody wokół ścieżki dydaktycznej sprawiają, że stanowi ona idealną trasę, np. na rodzinny spacery.

„Zapadnie Doły”

To projektowany obecnie rezerwat w okolicach leśniczówki Klepacze, w którym króluje 400-letni dąb „Maciek” o siedmiometrowym obwodzie pnia. Na ochronę zasługują znajdujące się tam formy krasowe, powstałe wskutek powolnego rozpuszczania, przez wody skał wapiennych, położonych pod kilkumetrową warstwą piaszczystej gleby. Efektem tego działania są głębokie leje, zapadliska, nieckowate dolinki oraz ponor, czyli miejsce, w którym wody okresowego strumienia „znikają” w pociętych szczelinami i podziurawionych skałach wapiennych (jura górna).

Zalew Brodzki

Jednym z najpiękniejszych zakątków Obszaru Chronionego Krajobrazu Doliny Kamiennej jest malownicze przewężenie doliny rzecznej, w którym utworzono Zalew Brodzki. Ten rozległy akwen (pow. 260 ha i długość ok. 4 km) jest nie tylko perłą okolicznego krajobrazu, ale i swego rodzaju centrum turystycznym z rozbudowaną bazą noclegową i gastronomiczną. Jego walory są doceniane przez wielu amatorów sportów wodnych. Są tu trzy przystanie, wypożyczalnie żaglówek, motorówek, rowerów wodnych itp. Zalew ma także dobrą renomę wśród wędkarzy. Spacerując wzdłuż brzegu można oglądać pobliskie skały, chronione w rezerwatach, jako pomniki przyrody.